فواید آفتاب گرفتن برای پوست

آفتاب همیشه فقط دشمن پوست نبوده است. اگرچه نور خورشید در صورت بی‌ احتیاطی می‌ تواند به پوست آسیب برساند اما وقتی به اندازه و با آگاهی در معرض آن قرار بگیرید تبدیل به یکی از طبیعی‌ ترین و موثرترین منابع سلامت پوست و بدن می‌شود. در ادامه با تمام فواید آفتاب گرفتن برای پوست نکات علمی و نحوه صحیح آفتاب گرفتن آشنا می‌شوید.

1. آفتاب و ویتامین D: طلای طبیعی برای پوست و بدن

یکی از مهم‌ ترین دلایل توصیه پزشکان برای قرار گرفتن در معرض نور خورشید، تولید ویتامین D است. این ویتامین در واقع یک هورمون حیاتی است که با تابش نور UVB بر سطح پوست فعال می‌ شود.
ویتامین D باعث:

• افزایش تولید سلول‌ های جدید پوستی
• کمک به جذب بهتر کلسیم در بدن
• حفظ طراوت استحکام و نرمی پوست
• کاهش التهاب‌ های پوستی مانند اگزما و پسوریازیس

می‌شود افرادی که به میزان کافی در معرض نور خورشید قرار نمی‌ گیرند معمولا پوست کدر، خسته و مستعد جوش و التهاب دارند.

2. بهبود خلق و خو و کاهش استرس: نوری برای درون و بیرون پوست

نور خورشید باعث ترشح سروتونین در مغز می‌ شود همان هورمون شادی که خلق‌ و خو را بهبود میدهد. وقتی بدن در حالت آرامش و نشاط قرار می‌ گیرد، گردش خون بهتر می‌ شود و پوست هم شفاف‌ تر و سرحال‌ تر به نظر میرسد.

در واقع آفتاب گرفتن می‌تواند به طور غیرمستقیم باعث:

• کاهش استرس‌ های پوستی (مثل جوش‌ های استرسی)
• شادابی رنگ پوست
• افزایش درخشش طبیعی پوست

به همین دلیل در بسیاری از کشورها، نوردرمانی به عنوان روش مکمل برای بهبود افسردگی فصلی و مشکلات پوستی به کار می رود.

3. پاکسازی پوست از آلودگی‌ ها و باکتری‌ ها

تابش ملایم خورشید خاصیت ضد عفونی‌ کننده طبیعی دارد. نور UV در دوز مناسب می‌تواند باعث از بین رفتن برخی باکتری‌ های سطح پوست شود و منافذ را تمیزتر نگه دارد. اگر پوست چربی دارید قرار گرفتن کوتاه‌ مدت در معرض نور خورشید می‌ تواند به کاهش چربی سطح پوست کمک کند. البته باید مراقب باشید که این قرار گرفتن طولانی نشود چون در غیر این صورت باعث خشکی بیش از حد یا التهاب می‌شود.

4. تقویت گردش خون در پوست

آفتاب گرفتن ملایم باعث گشاد شدن رگ‌ های خونی در زیر پوست می‌ شود. این فرآیند باعث افزایش جریان خون و اکسیژن‌ رسانی به سلول‌ ها می‌ شود و در نتیجه پوست شما رنگی سالم و درخشان پیدا می‌کند. وقتی گردش خون بهتر شود مواد مغذی سریع‌ تر به سلول‌ های پوستی می‌ رسند و روند بازسازی طبیعی پوست تسریع می‌شود.

5. کمک به بهبود برخی مشکلات پوستی

نور خورشید در دوز کنترل‌ شده نقش درمانی برای برخی مشکلات پوستی دارد. بر اساس تحقیقات، قرار گرفتن اصولی در معرض آفتاب می‌ تواند در بهبود موارد زیر موثر باشد:

• آکنه خفیف (در کوتاه‌ مدت)
• پسوریازیس
• اگزما
• زخم‌ های سطحی یا خراش‌ های کوچک

اما نکته مهم این است که برای بهره‌ مندی از این مزایا باید زمان، مدت و شدت تابش کاملا کنترل‌ شده باشد و هرگز نباید پوست را بسوزاند.

۶. یکنواخت شدن رنگ پوست

آفتاب گرفتن در زمان مناسب (صبح زود یا عصر) باعث تحریک تولید ملانین در پوست می‌ شود. ملانین همان رنگدانه طبیعی پوست است که در برابر نور خورشید فعال‌ تر می‌ شود و باعث ایجاد رنگی یکنواخت‌ تر و برنزه‌ای طبیعی می‌ گردد. این تغییر رنگ در صورتی زیبا و سالم است که همراه با کرم مرطوب‌ کننده و ضد آفتاب مناسب انجام شود.

۷. تقویت ایمنی پوست

تحقیقات نشان داده‌اند که نور خورشید در میزان متعادل می‌ تواند عملکرد سیستم ایمنی را تقویت کند. این موضوع باعث می‌ شود پوست در برابر میکروب‌ها و التهاب‌ ها مقاوم‌ تر شود.
به عبارتی، آفتاب گرفتن اصولی می‌تواند نقش تقویتی برای سد دفاعی طبیعی پوست داشته باشد.

۸. چه زمانی آفتاب بگیریم تا پوست آسیب نبیند؟

نور خورشید در ساعات مختلف روز شدت متفاوتی دارد. در واقع زاویه تابش خورشید تعیین می‌کند که چه مقدار از پرتوهای UVB (سازنده ویتامین D) و UVA (مخرب و پیری‌زا) به پوست برسند. اگر در زمان مناسب آفتاب بگیرید می‌ توانید از مزایای نور خورشید مانند جذب ویتامین D، بهبود گردش خون و افزایش درخشش طبیعی پوست بهره‌ مند شوید بدون اینکه پوستتان آسیب ببیند.

بهترین زمان آفتاب گرفتن به طور کلی زمانی است که نور خورشید ملایم است و دمای هوا هنوز بالا نرفته است. در این ساعات احتمال سوختگی یا آسیب به سلول‌ های پوستی بسیار کم است.

مراقبت‌ های ضروری بعد از آفتاب گرفتن

آفتاب گرفتن اگرچه فواید زیادی برای پوست دارد اما بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید، پوست نیاز به مراقبت ویژه دارد تا از خشکی، التهاب و پیری زودرس جلوگیری شود. در واقع مراقبت‌ های بعد از آفتاب گرفتن به اندازه خود آفتاب گرفتن اهمیت دارند، زیرا در این مرحله پوست شما بیش از هر زمان دیگری تشنه آب، مواد مغذی و آرامش است.

در ادامه تمام کارهایی که باید بعد از آفتاب گرفتن انجام دهید را به‌ صورت مرحله‌ به‌ مرحله می‌ خوانید:

۱. دوش ولرم یا خنک بگیرید نه داغ

اولین کاری که باید انجام دهید، گرفتن دوش با آب ولرم یا خنک است. دلیل آن ساده است: بعد از آفتاب گرفتن منافذ پوست باز می‌شوند و دمای سطح پوست بالاتر می‌رود. اگر بلافاصله دوش داغ بگیرید، باعث از بین رفتن چربی‌ های مفید و محافظ طبیعی پوست می‌ شوید.

دوش ولرم کمک می‌کند:

• حرارت اضافی پوست کاهش یابد
• تعریق و نمک جمع‌ شده روی پوست پاک شود
• منافذ پوست بدون تحریک تمیز شوند

نکته: از صابون‌ های قوی یا شوینده‌ های اسیدی استفاده نکنید چون پوست در این زمان حساس است. شوینده‌های ملایم و بدون عطر بهترین انتخاب هستند.

 ۲. مرطوب‌ کننده بزنید: پوستتان تشنه است

بعد از خشک کردن پوست (به‌صورت ضربه‌ای، نه با مالش)، بلافاصله از یک کرم یا لوسیون مرطوب‌ کننده غنی استفاده کنید. این کار رطوبت از دست رفته پوست را جبران می‌ کند و باعث می‌ شود پوست پوسته‌ پوسته یا خشک نشود.

مرطوب‌ کننده‌ های حاوی این ترکیبات انتخاب‌ های ایده‌ آلی هستند:

• هیالورونیک اسید: جذب رطوبت از هوا به داخل پوست
• آلوئه‌ ورا: کاهش التهاب و قرمزی
• ویتامین E: ترمیم سلولی و افزایش نرمی پوست
• شی باتر یا روغن جوجوبا: تغذیه و بازسازی پوست

اگر پوست چربی دارید از ژل‌ های سبک آبرسان استفاده کنید تا پوستتان چرب یا سنگین نشود.

 ۳. استفاده از محصولات ترمیم‌ کننده بعد از آفتاب (After Sun Care)

در بسیاری از برندهای محصولات آرایشی و مراقبتی محصولات مخصوصی با عنوان After Sun Lotion یا After Sun Gel وجود دارند. این محصولات ترکیبی از مواد ضدالتهاب، آبرسان و آرام‌ بخش دارند که به ترمیم لایه‌ های سطحی پوست کمک می‌کنند.

ترکیبات موثر در این محصولات معمولا شامل موارد زیر است:

• عصاره بابونه و آلوئه‌ ورا برای آرامش پوست
• ویتامین C و E برای کاهش اثر رادیکال‌ های آزاد
• آلانتوئین و پانتنول برای تسکین و ترمیم پوست

اگر پوستتان قرمز یا کمی ملتهب شد، استفاده از این محصولات به مدت چند روز متوالی می‌تواند مانع پوسته شدن یا تیرگی پوست شود.

 ۴. بدن خود را از درون آبرسانی کنید

پوست پس از آفتاب گرفتن مقدار قابل توجهی آب از دست می‌ دهد. بنابراین باید از درون هم جبران شود. نوشیدن ۸ تا ۱۰ لیوان آب در طول روز پس از آفتاب گرفتن به پوست کمک می‌کند تا رطوبت از دست رفته را بازیابد و سریع‌ تر بازسازی شود.

همچنین مصرف میوه‌ ها و خوراکی‌ های آبدار مانند:

• هندوانه
• خیار
• نارگیل
• پرتقال و گریپ‌ فروت

می‌ تواند به حفظ تعادل آب در بدن و روشن‌ تر شدن رنگ پوست کمک کند.

۵. از ضد آفتاب حتی بعد از آفتاب گرفتن غافل نشوید

بسیاری از افراد فکر می‌ کنند ضد آفتاب فقط برای قبل از آفتاب گرفتن است اما در واقع بعد از آن هم باید استفاده شود. پوست در این مرحله نازک‌ تر و حساس‌ تر است و باید در برابر اشعه‌ های باقیمانده محافظت شود. ضدآفتاب با SPF 30 تا 50 انتخاب کنید و هر دو تا سه ساعت یک بار تمدید کنید به‌ خصوص اگر دوباره در فضای باز هستید.

۶. از لایه‌ برداری یا محصولات اسیدی دوری کنید

بعد از آفتاب گرفتن پوست به هیچ‌ وجه آماده لایه‌ برداری نیست. استفاده از ماسک‌ های اسیدی، رتینول یا محصولات حاوی AHA/BHA ممکن است باعث تحریک یا حتی سوختگی پوست شود. به پوست فرصت دهید تا خودش به حالت طبیعی بازگردد سپس از روز سوم به بعد می‌ توانید به روتین معمولی خود برگردید.

۷. در صورت التهاب یا سوزش از کمپرس سرد استفاده کنید

اگر احساس گرما قرمزی یا سوزش روی پوست دارید کمپرس خنک بهترین درمان خانگی است. می‌توانید از:

• حوله تمیز مرطوب با آب سرد
• ژل آلوئه‌ ورا یخچالی
• یا پارچه آغشته به چای سبز سرد شده

استفاده کنید. این کار التهاب را کاهش داده و پوست را تسکین میدهد.

۸. مراقبت شبانه را جدی بگیرید

شب بعد از آفتاب گرفتن بهترین زمان برای ترمیم پوست است. از کرم شب مغذی یا سرم حاوی آنتی‌ اکسیدان استفاده کنید تا پوست در طول خواب خود را بازسازی کند. خواب کافی و عمیق هم در این فرآیند بسیار موثر است.

چه کسانی نباید زیاد آفتاب بگیرند؟

اگرچه نور خورشید برای تولید ویتامین D، بهبود خلق‌ و‌خو و سلامت پوست مفید است اما قرار گرفتن طولانی‌ مدت در معرض اشعه‌ های فرابنفش می‌ تواند برای برخی افراد خطرناک باشد. در واقع همه افراد به یک اندازه از آفتاب بهره نمی‌برند و گروهی باید در این مورد بسیار محتاط‌ تر باشند. در ادامه بررسی می‌ کنیم که چه کسانی نباید زیاد آفتاب بگیرند و چرا این محدودیت برای سلامتی پوستشان ضروری است.

کسانی که پوست بسیار روشن یا حساس دارند

افراد دارای پوست‌ های روشن یا حساس معمولا مقدار ملانین کمتری در پوست خود دارند. ملانین همان رنگدانه‌ای است که به طور طبیعی از پوست در برابر اشعه UV محافظت می‌کند. وقتی این مقدار کم باشد، پوست سریع‌ تر می‌سوزد، قرمز می‌شود و احتمال ایجاد لک یا چین‌ و‌ چروک در آن بیشتر است.

اگر پوست شما روشن یا نازک است:

• در معرض نور مستقیم آفتاب بیش از ۱۰ دقیقه قرار نگیرید.
• همیشه از ضد آفتاب با SPF بالای ۵۰ استفاده کنید.
• بهتر است در ساعات ظهر (۱۱ تا ۱۵) کاملا از تابش مستقیم دور بمانید.

این گروه از افراد بهتر است ویتامین D را از طریق مکمل‌ های خوراکی یا رژیم غذایی دریافت کنند.

افرادی که داروهای حساس‌ کننده به نور مصرف می‌کنند

برخی داروها باعث می‌شوند پوست نسبت به نور خورشید واکنش شدیدتری نشان دهد. این وضعیت را فوتوسنسی‌تیویتی (Photosensitivity) می‌نامند.
در این حالت، حتی چند دقیقه آفتاب گرفتن می‌تواند باعث قرمزی، تاول یا التهاب پوستی شود.

از جمله داروهایی که چنین واکنشی ایجاد می‌کنند عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند تتراسایکلین و سیپروفلوکساسین
• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن
• برخی دارو های ضد افسردگی یا ضد اضطراب
• قرص‌ های جلوگیری از بارداری
• داروهای درمان آکنه مثل ایزوترتینوئین

اگر از هر یک از این داروها استفاده می‌ کنید، قبل از آفتاب گرفتن با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

افرادی که دچار لک‌ های پوستی یا ملاسما هستند

افرادی که روی پوست خود لک، تیرگی یا ملاسما دارند، باید در برابر نور خورشید محتاط باشند. اشعه‌های UV باعث فعال‌ تر شدن سلول‌ های رنگدانه‌ساز (ملانوسیت‌ها) می‌شود و در نتیجه لک‌ ها تیره‌ تر و واضح‌ تر خواهند شد.

در چنین شرایطی:

• از ضد آفتاب مخصوص پوست لک‌ دار استفاده کنید.
• حتی در روزهای ابری، ضدآفتاب را هر سه ساعت تمدید کنید.
• استفاده از کرم‌ های روشن‌ کننده یا ضد لک را فقط شب‌ ها انجام دهید.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض آفتاب می‌تواند درمان‌ های ضدلک را بی‌اثر کند و وضعیت پوست را بدتر سازد.

بیماران مبتلا به لوپوس یا بیماری‌ های پوستی خود ایمنی

در برخی بیماری‌ های خودایمنی مانند لوپوس، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌ های سالم پوست حمله می‌کند. اشعه‌ های فرابنفش خورشید می‌ توانند این واکنش ایمنی را تحریک کرده و باعث التهاب، قرمزی یا ایجاد جوش‌ های دردناک شوند.

در این بیماران حتی تماس کوتاه با آفتاب ممکن است:

• علائم بیماری را تشدید کند
• باعث خستگی یا درد مفصلی شود
• به بروز التهاب پوستی شدید منجر گردد

بنابراین این افراد باید همیشه از ضدآفتاب‌ های قوی با SPF بالا، کلاه لبه‌دار و لباس‌ های پوشیده استفاده کنند و از حضور طولانی در فضای باز خودداری کنند.

کودکان خردسال و نوزادان

پوست نوزادان و کودکان زیر دو سال هنوز به طور کامل توانایی دفاع در برابر اشعه UV را ندارد. قرار دادن کودک در معرض نور مستقیم خورشید ممکن است باعث سوختگی، حساسیت یا آسیب طولانی‌ مدت به پوست او شود.

توصیه می‌ شود:

• نوزادان زیر ۶ ماه اصلا در معرض نور مستقیم آفتاب قرار نگیرند.
• برای کودکان بزرگ‌ تر از ضدآفتاب مخصوص کودک با SPF بالا استفاده شود.
• از لباس‌ های سبک اما پوشیده برای محافظت بدنشان بهره ببرید.

افراد مسن با پوست نازک یا آسیب‌ دیده

با افزایش سن پوست نازک‌ تر می‌ شود و توانایی بازسازی سلول‌ هایش کاهش می‌یابد. در نتیجه تماس طولانی با نور خورشید می‌ تواند منجر به خشکی، چین‌ و‌ چروک، لکه‌ های تیره و حتی سرطان پوست شود.

افراد مسن بهتر است:

• مدت زمان آفتاب گرفتن را کوتاه‌ تر انتخاب کنند.
• از کرم‌ های حاوی ویتامین E و آنتی‌ اکسیدان استفاده کنند.
• در صورت داشتن زخم یا ترک پوستی از قرار گرفتن در معرض آفتاب خودداری نمایند.

محصولات مراقبتی مناسب بعد از آفتاب

بعد از هر بار قرار گرفتن در معرض نور خورشید پوست دچار تغییرات فیزیولوژیکی مختلفی می‌ شود. گرما، تابش اشعه‌ های فرابنفش و کاهش رطوبت طبیعی پوست باعث می‌ شود سد محافظتی آن ضعیف‌ تر شود و نیاز به مراقبت ویژه‌ای پیدا کند. استفاده از محصولات مراقبتی مناسب در این مرحله نه‌ تنها به ترمیم سلول‌ های آسیب‌ دیده کمک می‌کند، بلکه باعث حفظ شادابی، طراوت و سلامت پوست در بلندمدت می‌ شود.

محصولاتی که بعد از آفتاب گرفتن استفاده می‌ شوند باید ترکیبی از خاصیت آبرسانی، ضدالتهابی و ترمیم‌کنندگی داشته باشند تا بتوانند پوست را به حالت طبیعی بازگردانند و از بروز آسیب‌ های دیررس مانند خشکی یا تیرگی جلوگیری کنند.

کرم‌ ها و لوسیون‌ های آبرسان بعد از آفتاب

یکی از اولین نیازهای پوست پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب، تامین مجدد رطوبت است. نور خورشید با تبخیر آب از سطح پوست، باعث از بین رفتن تعادل آبی لایه‌ های سطحی و عمقی می‌ شود. در نتیجه، پوست خشک، کشیده و حساس می‌ گردد. استفاده از کرم‌ ها یا لوسیون‌ های آبرسان در این مرحله به بازگرداندن لطافت طبیعی پوست کمک می‌کند.

محصولات آبرسان بعد از آفتاب معمولا حاوی ترکیباتی مانند هیالورونیک اسید و آلوئه‌ ورا هستند که توانایی جذب رطوبت از هوا و نگهداری آن در سلول‌ های پوستی را دارند. این ترکیبات باعث افزایش نرمی پوست و کاهش احساس گرما و سوزش ناشی از تابش مستقیم می‌شوند. علاوه بر آن، وجود عصاره‌ هایی مانند خیار یا بابونه در این نوع کرم‌ها می‌ تواند التهاب خفیف پوست را نیز کاهش دهد.

آبرسانی بعد از آفتاب تنها به سطح پوست محدود نمی‌شود. زمانی که از یک کرم سبک و غیرچرب استفاده کنید، لایه‌ های عمیق‌ تر پوست نیز تحریک می‌ شوند تا بازسازی طبیعی سلول‌ ها سریع‌تر انجام گیرد و پوست ظاهر درخشان و سالم خود را حفظ کند.

محصولات ترمیم‌ کننده و بازسازنده سلولی

در مرحله بعد پوست به ترکیباتی نیاز دارد که روند ترمیم سلولی را تقویت کنند. تابش طولانی نور خورشید باعث تخریب فیبرهای کلاژن و الاستین می‌ شود و اگر پوست به حال خود رها شود ممکن است در طول زمان دچار افتادگی یا چین‌ و‌ چروک زودرس شود.

محصولات ترمیمی بعد از آفتاب معمولا با ترکیباتی مانند ویتامین E، پانتنول، آلانتوئین و روغن جوجوبا ساخته می‌ شوند. این مواد خاصیت آنتی‌ اکسیدانی بالایی دارند و به خنثی‌ سازی رادیکال‌ های آزاد ناشی از نور خورشید کمک می‌کنند.
کرم‌ ها یا ماسک‌ های بازسازنده سلولی باعث می‌ شوند التهاب فروکش کند پوست دوباره نرمی خود را بازیابد و لایه محافظ طبیعی آن بازسازی شود. استفاده مداوم از این محصولات، تاثیر چشمگیری در پیشگیری از پیری زودرس پوست دارد و مانع از ایجاد بافت‌ های خشک یا پوسته‌ شده می‌ شود.

ترمیم پوست بعد از آفتاب باید به صورت ملایم انجام گیرد. نباید از محصولات لایه‌ بردار یا حاوی اسیدهای قوی استفاده شود زیرا در این حالت پوست هنوز حساس است. ترکیبات ملایم طبیعی و بدون الکل، بهترین گزینه برای بازسازی پوست آسیب‌ دیده پس از آفتاب هستند.

استفاده از ضد آفتاب در روز های بعد از آفتاب گرفتن

بسیاری از افراد تصور می‌ کنند که استفاده از کرم ضد آفتاب فقط قبل از آفتاب گرفتن ضروری است اما در واقع پوست پس از آفتاب گرفتن به محافظت بیشتری نیاز دارد. در این زمان، سلول‌ های پوستی در حال بازسازی‌اند و لایه بیرونی پوست هنوز ضعیف‌ تر از حالت معمول است. در نتیجه تماس دوباره با اشعه‌ های خورشید even اگر کم باشد می‌تواند موجب التهاب یا تیرگی شود.

به همین دلیل، استفاده از کرم ضدآفتاب با SPF 30 تا 50 حتی در روزهای بعد از آفتاب گرفتن ضروری است. بهتر است ضد آفتاب شما حاوی ترکیبات مرطوب‌ کننده و آنتی‌ اکسیدانی باشد تا ضمن محافظت از پوست، روند ترمیم را نیز تسریع کند. ضد آفتاب‌ های مخصوص پوست خشک یا حساس معمولا فرمولی سبک‌ تر دارند و می‌ توانند در تمام طول روز مورد استفاده قرار گیرند حتی اگر در محیط سرپوشیده باشید.

کرم‌ های ضدلک و روشن‌ کننده ملایم

پس از آفتاب گرفتن پوست ممکن است دچار افزایش تولید ملانین شود که نتیجه آن، ایجاد لک‌ های سطحی و تغییر رنگ‌ های ناخواسته است. استفاده از کرم‌ های ضدلک یا روشن‌ کننده باید با دقت انجام شود و تنها زمانی مناسب است که پوست کاملا از التهاب و گرما فاصله گرفته باشد.

این محصولات معمولا حاوی ترکیباتی مانند ویتامین C، نیاسینامید و عصاره شیرین‌ بیان هستند که با مهار فعالیت آنزیم‌ های تولید کننده رنگدانه از تیره‌ تر شدن پوست جلوگیری می‌کنند. البته این فرآیند باید تدریجی و ملایم باشد، زیرا استفاده زودهنگام از محصولات روشن‌ کننده روی پوست حساس‌ شده می‌ تواند باعث تحریک شود.

کرم‌ های ضدلک زمانی بهترین عملکرد را دارند که در کنار آبرسانی کافی، محافظت روزانه از پوست با ضدآفتاب مناسب نیز انجام شود. این دو اقدام در کنار هم تعادل رنگ پوست را حفظ کرده و از بازگشت لک‌ ها جلوگیری می‌کنند.

مراقبت شبانه با محصولات مغذی

شب پس از آفتاب گرفتن بهترین فرصت برای بازسازی عمیق سلول‌ های پوست است. در این زمان گردش خون در سطح پوست بیشتر می‌شود و جذب مواد مغذی افزایش می‌ یابد. استفاده از کرم‌ ها یا سرم‌ های شب حاوی ترکیبات ترمیمی مانند ویتامین C، پپتیدها و روغن‌ های طبیعی، به بازسازی سریع‌تر بافت پوست کمک می‌کند.

این محصولات به پوست کمک می‌ کنند تا در طول خواب، آسیب‌ های ناشی از اشعه خورشید را جبران کرده و تعادل طبیعی چربی و رطوبت را بازیابد. اگر از سرم‌ های آنتی‌ اکسیدان استفاده کنید روند بازسازی سلولی تسریع می‌ شود و پوست صبح روز بعد شاداب‌تر، نرم‌تر و درخشان‌تر به نظر خواهد رسید.

نتیجه‌ گیری: راز پوست سالم در درخشش متعادل خورشید است

آفتاب گرفتن اگر با آگاهی، زمان‌ بندی درست و مراقبت‌ های پوستی همراه باشد، یکی از بهترین روش‌ های طبیعی برای تقویت سلامت پوست، روحیه و بدن است. نور خورشید، همان‌ قدر که می‌ تواند دشمن پوست باشد می‌ تواند دوست آن هم باشد فقط کافی است با احترام و شناخت درست از آن استفاده کنید.